آکواریوم هوشمند

با عبور ماهی‌ها از کنار قرائت‌کننده RFID و تشخیص برچسب جاسازی شده در بدن آنها، تمام مشخصات از جمله وزن، مدت عمر، محل زندگی و انواع گونه‌های زیستی هر کدام روی یک مانیتور ۲۳ اینچی نمایش داده می‌شود.

یک مرکز مطالعات دریایی در ویرجینیا (ایالتی در شمال شرقی آمریکا) با پیاده‌سازی سیستم RFID در خلیج چساپیک (Chesapeake) و آکواریوم ویرجینیا این امکان را برای بازدیدکنندگان فراهم کرده که از مشخصات و تاریخچه هر کدام از ماهی‌ها و حیوانات دریایی واقع در خلیج به راحتی مطلع شوند.

آکواریوم ویرجینیا که در ساحل ویرجینیا قرار دارد، با نام‌گذاری هر کدام از ماهی‌ها و ثبت اطلاعات و تاریخچه مربوط به آنها در پایگاه داده، می‌تواند رفتار هر یک را بررسی و در سلامت و طول عمر هر یک نقش مهمی را ایفا نماید.

در حال حاضر با عبور ماهی‌ها از کنار قرائت‌کننده RFID و تشخیص برچسب جاسازی شده در بدن آنها، تمام مشخصات از جمله وزن، مدت عمر، محل زندگی و انواع گونه‌های زیستی هر کدام روی یک مانیتور ۲۳ اینچی نمایش داده می‌شود.

در این سیستم تراشه‌های موجود در بدن ماهی از نوع فرکانس پایین ۱۳۴.۲kHz هستند که از استاندارد‌های ISO ۱۱۷۸۴ و ISO ۱۱۷۸۵ پیروی می‌کنند.

یک قرائت‌کننده RFID نیز در قسمت خارجی آکواریوم نصب شده و با استفاده از نرم‌افزار ارائه شده توسط پژوهشکده پیشرفته تکنولوژی‌های سیستمی (STAR) که مرکز فرماندهی کل در چساپیک ویرجینیا می‌باشد، تمام اطلاعات ماهی‌ها در دسترس بازدید‌کنندگان قرار می‌گیرد.

Jeffrey L.Mahon سرپرست آکواریوم و نمایشگاه دریایی، اولین تجربه خود را در پیاده‌سازی سیستم‌های شناسایی از طریق فرکانس رادیویی، با نصب سیستم ردیاب ماهی با استفاده از تکنولوژی RFID در آکواریومی واقع در سنگاپور در سال ۲۰۰۷ آغاز کرد و یک سال بعد در پاتایای تایلند نیز این کار را انجام داد.

از نظر Mahon سیستم پیاده‌سازی شده در سنگاپور باعث شد که استفاده از RFID در آکواریوم نظر همگان را به خود جلب کند و سبب گسترش حضور فناوری‌های نوین در این حوزه گردد.

در این سیستم برچسب‌ها در نزدیکی باله‌های عقبی ماهی‌ها یا ماهیچه‌های حیوانات دریایی مانند لاک‌پشت‌ها، کوسه‌ها و ... جاسازی شده‌اند و شامل یک شماره منحصر به فرد ۱۶ رقمی هستند که با توجه به این شماره، شناسایی تمام اطلاعات مربوط به حیوانات در نرم‌افزار ارائه شده توسط STAR ثبت می‌شود.

یک کارت‌خوان RFID نیز در قسمت خارجی آکواریوم نصب شده و آنتن‌های کارت‌خوان شماره برچسب هر ماهی را که از فاصله ۹ اینچی آن عبور می‌کند، تشخیص می‌دهند.

از نظر Mahon به دلیل املاح موجود در آب شور، محدوده خواندن قرائت‌کننده کوتاه می‌شود، هرچند امیدوار است این محدوده با تغییر موقعیت آنتن‌ها یا طراحی آنها افزایش یابد.

از نظر وی قرار دادن آنتن‌ها در یک قطعه لوله PVC ضدآب داخل آکواریوم می‌تواند در این امر تأثیر زیادی داشته باشد.

هنگامی که شماره هر برچسب تشخیص داده شود، به نرم‌افزار STAR فرستاده و تصویری از ماهی به همراه توضیحات کاملی از آن روی صفحه نمایشگر ظاهر می‌شود.

بعد از اینکه ماهی از میدان دید آنتن‌ها فاصله بگیرد، اطلاعات در سمت راست صفحه باقی می‌ماند و در صورتی که ماهی دیگری از کنار آنتن‌ها عبور نماید، مشخصات آن در قسمت مرکزی صفحه‌نمایش قرار می‌گیرد.

در این حالت بازدیدکنندگان می‌توانند بر حسب علاقه خود اطلاعات مربوط به هر کدام را با یک کلیک ساده روی هر ماهی بخوانند.

Mahon معتقد است پیاده‌سازی این سیستم در یک آکواریوم آب شیرین مؤثرتر است، زیرا در آب شیرین محدوده خواندن تگ‌ها بیشتر است و به دلیل حرکت آرام‌تر ماهی‌ها مشخصات آنها به صورت آهسته‌تری نمایش داده می‌شود. همچنین وی علاقه دارد که در باغ وحش‌ها نیز از تکنولوژی RFID استفاده نماید.

به عقیده Mahon هدف از انجام چنین پروژه‌هایی نزدیک‌تر کردن مردم به دنیای حیوانات، برقراری ارتباط و آگاهی از تاریخچه آنها می‌باشد.
ترجمه: مریم شفیعی