بیومتریک با زیرساخت‌های ایران همخوانی ندارد

در گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی عنوان شد بیومتریک با زیرساخت‌های ایران همخوانی ندارد فناوران اطلاعات دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهش‌های مجلس طی گزارشی به معرفی پدیده بیومتریک پرداخته است.

در این گزارش به مواردی از قبیل ضرورت استفاده از فناوری بیومتریک، کاربردها- مزایا و معایب بیومتریک و فناوری بیومتریک در ایران اشاره شده است.

بیومتریک به روش‌های خودکار تشخیص یا تایید هویت یک شخص زنده از طریق اندازه‌گیری مشخصه‌های فیزیولوژیکی یا رفتاری وی اطلاق می‌شود که اسکن انگشت دست متداول‌ترین شیوه بیومتریک است.

دفتر مطالعات زیربنایی با اشاره به اهمیت استفاده از فناوری بیومتریک در گزارش خود آورده است، بیومتریک نمونه‌ای از کاربرد فناوری‌های نوظهور در دنیای ارتباطات و اطلاعات است. به طوری که در سال 2003، فناوری بیومتریک در فهرست فناوری‌های حیاتی نظامی از طرف وزارت دفاع آمریکا قرار گرفت. بنابر این به دلیل اهمیت بیومتریک به خصوص در عرصه امنیتی،‌در آینده کشورهایی که خواهان امنیت بیش‌تری هستند، ناگزیر به استفاده از فناوری بیومتریک هستند.

از طرفی پیچیدگی بحث‌های مربوط به ترکیب سخت‌افزار و نرم‌افزار، انتخاب نوع بیومتریک متناسب با کاربرد، رابطه افزایش امنیت و کاهش حریم خصوصی افراد و دیگر تاثیرات حقوقی، فرهنگی، اجتماعی مربوط به آن باعث شده است ، رویکرد صحیح به آن با نگاهی همه جانبه‌نگر، دقیق و بر پایه خصوصیت‌ها و ویژگی‌های بومی ممکن شود.

دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارش خود درباره کاربردهای بیومتریک می‌افزاید: تجارت الکترونیکی، خودپردازها، پایانه‌های فروش، دسترسی به رایانه‌های شخصی و شبکه از جمله کاربردهای گوناگون فناوری بیومتریک است.

در عین حال، افزایش ایمنی، سهولت در دستیابی به منابع اطلاعاتی، جلوگیری از تقلب و تشخیص مظنون از مزایای استفاده بیومتریک است.

همچنین پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد، سالانه درآمد کلی شرکت‌های بیومتریکی از بازار مربوطه در جهان رو به افزایش است.

جایگزین شدن بیومتریک به جای روش‌های متداول حفاظتی، امنیتی و شناسایی و کم‌هزینه بودن آن نسبت به روش‌های کلاسیک از جمله عوامل رشد بازار فناوری بیومتریک در سطح جهان به شمار می‌رود.

در ادامه گزارش دفتر مطالعات زیربنایی آمده است، طبق برآوردهای اقتصادی، درآمد بازار بیومتریک طی سال‌های 2003 تا 2008 حدود 650 درصد رشد می‌کند.

افزایش استقبال دولت‌ها از این فناوری و رشد بازار آن در حالی است که میزان تطبیق این فناوری با زیرساخت‌ها و سامانه‌های فناوری اطلاعات (شبکه، کارت هوشمند، سامانه مدیریت سازمانی و...) و نگرانی‌های مربوط به سامانه‌های امنیتی و تبعات اجتماعی و حقوقی آن، استفاده از بیومتریک را با چالش روبه‌رو کرده است.

این گزارش در ادامه با اشاره به موقعیت کنونی استفاده از فناوری بیومتریک در ایران می‌افزاید: تاکنون شرکت‌های زیادی در داخل ایران در زمینه بیومتریک فعالیت داشته‌اند که اغلب به امر واردات محصولات بیومتریک پرداخته‌اند و زمینه کاربردی آن نیز به کنترل دسترسی حضور و غیاب و قفل درب، محدود می‌شود. از طرفی عدم وجود یک سامانه قوی اطلاع‌رسانی، شناسایی افراد متخصص کشور را دچار مشکل کرده است. این در حالی است که مشتریان بالقوه این فناوری، وزارتخانه‌های امور خارجه، بهداشت و سازمان تامین اجتماعی همچنین شهرداری‌ها و سازمان‌های دولتی و نظامی است.

در نهایت دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، با نتیجه‌گیری از فناوری بیومتریک با طرح چند سوال از کاربران عمده فناوری بیومتریک آورده است: ‌تجربه مرور برنامه‌های دیگر کشورها نشان می‌دهد، تنها بینش صحیح و بهره‌گیری از نگاهی کلان‌نگر و بررسی به هنگام و همه جانبه، پیش از تجهیز و به‌کارگیری سامانه‌های بیومتریکی، تضمین کننده کارایی و اثربخشی مناسب این فناوری در جهت برآوردن نیازها و انتظارات موجود، در مقایسه با دیگر فناوری‌ها خواهد بود