تشخیص انسانها با استفاده از شکل دست

سیستم های بیومتریک برای تشخیص انسانها از کارایی و امنیت بیشتری نسبت به سیستم های معمولی(مانند استفاده از کارت) برخوردارند. یکی از سیستم هایی که از خواص منحصر بفرد انسانها استفاده می کند تشخیص با استفاده از شکل دست و انگشتان است.

هر شخص دارای دست ها و انگشتانی متفاوت از بقیه است. البته این تفاوت به اندازه اثر انگشت یا عنبیه نیست. به همین دلیل هم از این روش تشخیص در مواردی مانند مدرسه ها و شرکت های معمولی استفاده می شود نه مراکز با اهمیت بالا.

هر چند یک سیستم بیومتریک هم می تواند برای تشخیص صحت شخص(Authenticate) مورد استفاده قرار گیرد هم برای شناسایی یک شخص از بین افراد مختلف(Identify). ولی معمولا از شکل دست و انگشتان برای تشخیص صحت شخص استفاده می شود نه برای شناسایی آن از بین افراد مختلف. در تشخیص صحت شخص، اطلاعات ورودی با اطلاعاتی که راجع به آن شخص داریم مقایسه شده و نتیجه مثبت یا منفی است. این کار یک مقایسه یک - به- یک است ولی در شناسایی شخص اطلاعات ورودی باید با اطلاعات تمام افرادی که در سیستم وجود دارند مقایسه شود که مقایسه ای یک - به- چند است.

سیستمی که شکل دست و انگشتان را تشخیص می دهد از یک دوربین استفاده می کند. برای استفاده از این سیستم باید دست را روی یک صفحه صاف قرار داد و انگشتان را از هم باز کرد و در مقابل محل های تعیین شده قرار داد تا سیستم بتواند کارش را بهتر انجام دهد. سپس سیستم یک یا چند تصویر از دست می گیرد. پس از این کار طول، عرض، ضخامت و دیگر مشخصات ظاهری دست و انگشتان محاسبه می شود. در نهایت این اطلاعات تبدیل به کد شده و ذخیره می شود تا در آینده بتوان آن را با اطلاعات دریافتی مقایسه کرد.

یکی از مشکلات چنین سیستمی تغییر شکل دست افراد در اثر گذشت زمان و عواملی مانند افزایش یا کاهش وزن افراد است. به این ترتیب اطلاعات موجود در سیستم باید مرتبا بروز شوند. مگر اینکه این سیستم برای شناسایی افراد در یک بازه زمانی کوتاه( مثلا یک کنفرانس چند روزه) مورد استفاده قرار گیرد.

برگرفته از : روزنامه جام جم – هفته نامه کلیک – شماره  85