سیستم های تشخیص هویت ۲

برای آنکه با سیستم های تشخیص هویت بیشتر آشنا شویم ضروری است تا طرز کار آنها را بدانیم :

یک سیستم بیومتریک از یک پویشگر(Scanner) یا قرائت گر(Reader)، نرم افزار تبدیل کننده اطلاعات به فرم دیجیتال و یک پایگاه داده که داده های بیومتریک را در خود ذخیره نموده و قابلیت مقایسه آنها با یکدیگر را دارد تشکیل شده است. هنگامی که یک داده ورودی از طریق یک پویشگر یا قرائتگر به نرم افزار داده می شود تا آن را به اطلاعات دیجیتالی تبدیل کند. نرم افزار با استفاده از الگوریتمهای ویژه ای( که قابلیت تکامل دارند) ویژگی های اصلی و اساسی آن را که می تواند با دیگر داده های موجود تفاوت عمده ایجاد کند شناسایی نموده سپس نسبت به ضبط این ویژگی ها اقدام می نماید.

عمده این روشها با بهره گیری از مشخصه های یکتایی است که خداوند به بشر اعطا نموده است. یکتایی در نقش انگشت ها، الگوی تقسیم سیاهرگها، دایره های رنگی عنبیه، الگوی رگهای موجود در شبکیه و DNA تنها تعدادی از این ویژگی ها هستند.

در حال حاضر شرکتهای متعددی از سیستمهای حساس به اثر انگشت برای کنترل ورود و خروج در محیط های مهم و با امنیت بالا استفاده می کنند. قطعا در آینده هم تعداد این مشخصه ها و سیستمهای تشخیص هویت مبتنی بر آنها بیشتر خواهد شد، هم سرعت و هم دقت آنها افزایش خواهد یافت. امروزه در دنیا بسیاری از مشکلات امنیتی بواسطه عدم وجود اطلاعات کافی از افراد جامعه است. بی تردید در آینده ای نه چندان دور با وقوع هر حادثه ای می توان با سرعتی بالا عاملان یا قربانیان حادثه را شناسایی نمود.

برگرفته از : روزنامه جام جم – هفته نامه کلیک – شماره 63